مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام
بر او سلام که شایـسـتـۀ سلام است او که از سلالۀ اِبن الرّضا، بِـنام است او که هاشمی‌نسب و فاطمی‌مرام است او که یـادگـار بـرومـنـد ده امـام اسـت او به شهر سامره، مصداق فیض عام است او به نور و جلوۀ رخسار ماه او، صلوات جـمـال گـلـشن تـوحـید را تبـسّم اوست مسیـح عـترت اطهـار را تجسّم اوست کـلـیم با شـجـر طور در تکـلم، اوست که دومین حسن، اِبن الرّضای سوم اوست ز حادثات جهان، جان‌پناه مردم اوست به هر که راه برد در پناه او، صلوات خدای خوانده به حُسن جمال خود، حَسَنش ستارۀ سحـری، خـوشه‌چـين انجـمـنش شـفـای دیـدۀ یـعـقـوب، بوی پیـرهـنش که دیده ماه فلک، گل بریزد از دهنش؟ شـمـیم وحی خـدا می‌تراود از سخـنش به عطر و رایحۀ دل‌بخواه او، صلوات ستارگان همه‌شب شمع محفـلش هستند فـرشـتگـان به ادب در مقـابـلش هستند مـوالـیـان خـداجـوی سـائـلـش هـسـتـند معـاشران همه محـو فـضائـلش هستـند به آیـه آیـۀ قـرآن که در دلـش هسـتـنـد شده‌ست سورۀ قـرآن گواه او، صلوات نـگـاه او، به گـل تـازه‌چـیـده مـی‌مـانـد شـمـیـم او، به گـلاب چـکـیـده می‌مـاند لبـش، به غـنـچـۀ شـبـنم نـدیـده می‌ماند قـدش، به سرو ز نـور آفـریده می‌ماند دلش به پـاکی صبح و سپـیـده می‌مـاند به سجدۀ سحـر و صبحگاه او صلوات امام گفت که یک‌رنگ باش و یک‌رو باش برای سنجش اعـمال خود تـرازو باش برای خدمت و ایثار دست و بازو باش مباش در پی شهرت ولی خـداجو باش هـمیـشـه یـاد خـدا و عـنـایـت او بـاش به اوج و منـزلت دیـدگـاه او، صلوات کسی که مهر و محبت مرام مهدی اوست کسی که قسط و عدالت پیام مهدی اوست کسی که فتح و ظفر در قیام مهدی اوست کسی که ختم امامت به نام مهدی اوست سلامت دو جهان، در سلام مهدی اوست به جـذبـه‌های بـدیـع نگـاه او، صلوات |